lieve papa, en toen was het mei.
zittend met een cocktail in me hand onder de palmbomen en voor me een uitgerekte blauwe zee en mn laptop op me schoot, en dan besluiten om je laatste blog te typen, ja aan alles komt een keer een einde, oké ik zit natuurlijk niet echt onder palmbomen met een cocktail in me hand.
nee hoor ik zit nog steeds in het verre zuiden van Nederland met een fles nagellak remover naast me, goh zou het nog spannender worden ?? nou ik betwijfel het, en ik bedacht me net ten ik voor de derde keer met de hond ging wandelen, vandaag schrijf ik me laatste blog :( oké oké niet me allerlaatste van me hele leven want dat zal wel heel dramatische zijn, maar voor de mensen die me al wat langer kennen begin ik vaak ergen aan en dat is dn vaak tien jaar later daadwerkelijk af, en we hebben het toch bijna anderhalf jaar vol gehouden, met de leukste, saaiste en de WTF verhalen, en als je er dan zelf niks meer aan doet moet het ook gewoon en keer stoppen.
ik ben mn blog begonnen op het moment dat ik net mn papa had verloren, en ik zat maar steeds der moet toch ergens een manier zijn dat je dat voor jezelf een soort van kan verwerken, en met mijn blogs had ik ook echt zoiets van ik typ naar me vader, onzin natuurlijk maar mij hielp het wel op dat moment, dus zo doende maar wat ga je dan typen want op dit programma wort het op de sociaal media gemikkert en daar blijft het dan ook plakken, wil ik dat wel ? is het wel verstandig ? zo gaan je dan denken en dan kan je in principe beter een dagboek nemen en deze ver onder je bed verstoppen, maar goed ik schijt aan alles hebbende dacht dikke vinger ik gebruik dit programma en wie het lijk vind om te lezen leest mee, nou en dat gebeurde ook de ene keer 34 de andere keer 78 en me record is toch nog wel 102 geweest, ja dar is dan ook leuk mee genomen.
maar goed ik begon met elke dag, toen elke week en ik eindigede met 1 keer per maand en dan stopt het al gauw, dan ga je andereen dingen zoeken en laat je je laptop wat gauwer verfstoffen op de tafel, ik heb met me rug in de put gezeten, me rekening was leeg werk zoeken lukte niet en dan heb je ook geen zin om een blog te typen, nou heb ik weer een baantje gevonden, nog geen geld gezien maar dat komt nog en ik hou me liever bezig met me relatie en het huishouden dan 24/7 acht een beeld te zitten (god wat klink ik oud) zometeen ben ik alleen nog maar bezig met me werk en prive dus dan ga je minder snel naar die laptop of tv of weet ik het, het houd een keer op.
en voor de blogs is dat nu, tuurlijk ga ik jullie heus nog wel eens vervelen met een blog maar dat laat ik gewoon op zn beloop, en nu ga ik maar is het bedden goed op de waslijn hangen en de volgende was draaien, thank god its Monday.
mijn allerliefste papa wat er ook gebeurt in mijn leven u bent er niet meer bij,
u bent en blijft mijn vader en in mijn gedachten altijd bij mij.
ik zal u blijven missen in mijn leven.
ik mis niet alleen mijn vader, maar ook steun liefde en aandacht die u mij altijd heeft gegeven.
u taak op aarde is volbracht ik troost me met de gedachte dat u gins op mij wacht.
lieve papa dit was het dan.
ik herinner me een tekst met daar in :Voor mijn lieve kleine rooie prinsesje Denk niet ik kan het niet, maar wel Ik kan het. jouw vader
