Lieve papa, het is vandaag vrijdag 19 februari mijn tiende bericht alweer op deze blog.
Ik kwam weer 3 artikels tegen waarvan ik een brok in me keel kreeg, altijd als ik een artikel lees over dieren leed word ik zo boos en nu las ik er drie,ik begin nartuurlijk met de eerste.
Een baby dolfijn was vermoeiend aangespoeld in de bad plaats Santa Teresa, in Argentinie, een strandgast vond heb en bedacht niet van " Go laat ik hem in zee terug duwen " nee hij tilde hem op en nem hem mee het strand op ( hoe dol en stom kan je zijn) de zogenoemde La plata dolfijn is zeer gevoelig voor de zon dus mischien kan je wel raden wat er gebeurde, de andere mensen vonden het ook wel leuk en wouden het diertje aaien, knuffelen en selfie's mee maken, en toen stopte het diertje met leven hij was te lang in de zon geweest, uitgdroogt en dood gegaan, omdat de mensen zo graag een foto wouden, vervolgens wert het arme al dode dier gewoon achter gelaten om het warme strand net alsof zijn batterij leeg was en dat ie werd weggegooit als een stuk vuil, hoe laag kan een mens zakken.
Dat was het eerst gruwel verhaal.
Het tweede verhaal gaat over Ponso een chimpansee van ongeveer 40 jaar, ja luister goed, alleen op een eiland woont voor Ivoorkust, ongeveer 30 jaar geleden is ponso daar lettelijk gedumpt met nog andere chimps die helaas in de loop der jaren allemaal dood zijn gegaan, chimpanzee eiland klinkt niet verkeerd zou je zeggen, maar deze chimps zijn/waren helaas allemaal gebruikt als proefdieren, ook ponso, een aap is 85% het zelfde als een mens, waarom blijft dan altijd in me hooft hangen waarom??, een vrouw kwam op het eiland de directrice van het chimpanzee conservation centrum, ponso kreeg hier lucht van en ging naar de bezoekers toe, hij was zo blij dat hij de vrouw omhelsde en ze dachten zelf dat ponso lachtte, net alsof hij wist het is goed, ze hopen ponso te helpen en dat is heel fijn, dit verhaal loopt te misten goed af.
En dan het laatste verhaal.
Een verlaten dierentuin in jemen, de dierentuin licht net op de grens van oorlogs gebied, waar niemand dus meer durft te komen, en dus (helaas) begonnen van ellende de dieren maar elkaar op te eten omdat er geen eten en geen water is voor deze dieren, de dierentuin heeft ong 20 leeuwen waarvan 2 welpjes en 26 arabische ( zeer bedreigd diersoort) luipaarden en nog een tal van andere dieren, nou is er een facebook groep genaamt SOS zoo and bear rescue die proberen sponsoren en donatuurs te krijgen zodat en mensen of deze dieren hier weg halen of ze voldoende water en voer te geven, maar omdat het zn gevaarlijk gebied is, is het helaas bijna onmogelijk om deze dieren te helpen, der is gelukkig 1 daperre man die probeert elke dag de dieren iets wat ezelvlees( tijdelijk het eninge wat er is) en water te geven, maar nogmaals het is daar zo gevaarlijk datbdeze man het niet in zn eentje kan en niet elke dag, helaas is dit niet de enige dierentuin in dat gebied het is jammer dat er zo weinig mensen bij stil staan en de mensen die iets willen doen gewoon geen kant opkunnen door het gevaar, moeilijk allemaal.
Ja paps der is eigelijk zoveel elende in de wereld, hopelijk word het ooit echte "WereldVrede" maar tot die tijd blijven we gewoon door gaan.
Het leven is een klim, maar het uitzicht is fantastische.
Ja pap een klim dat doet me denken aan die ene keer toen we met mama naar.... maar dat verhaal, dat is voor een andere keer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten