Lieve papa, het is vandaag zaterdag 26 maart.
Dag lieve broer, dag kleine zus, denk je dat ze ons hier vinden hier tussen het bloed en pus, ach lieve zus het toch geen angst ze zullen blijven zoeken ookal liggen wij hier het langst, ach grote broer ik ben zo bang ik blijf maar vrezen, denk je werkelijk dat ze spoedig bij ons wezen?
Ach lieve kleine zus geef mij je hand, dan kunnen wij temisten samen reizen, samen naar het volgende land.
Ach lieve broer nu zal ik niet meer vrezen nu jij belooft dat wij voor eeuwig bij elkaar zullen wezen.
Ook nederlanders omgekomen bij de aanslagen waaronder een broer en zus, hoe verschikkelijk voor de nabestaande, een moeder en vader die in 1 klap allebei hun kinderen verliezen.
Je zag het al steeds voorbij komen op facebook " Ouders Vrezen om het leven van hun kinderen" en " maastrichtse kinderen nog steeds vermist " afwachten afwachten en nog eens wachten elke telefoontje elk whatsapje elke keer als er aan de deur wort gebelt hoop je weer dat ze het zijn, of dat ze opbellen en zeggen " ja het gaat goed "
Ik kan het me nartuurlijk niet voorstellen maar het lijkt me een hel.
Ach lieve papa als ze eens wisten wat ze er mee aanrichten, zoveel ellende zoveel verdriet.
Morge is het pasen en wat ik gister ook zei dat is een feest van Hoop, laten we dan ook maar hopen dat de ellende een keer ophoud.
Lieve papa ik sluit af met een gesloten einde, fijne pasen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten