Mijn lieve papa, het is vandaag 31 oktober, morge begint de een na laatste maand van het jaar alweer
het gaat voorbij als je staat te kijke, vande week zei niels nog tege mij als je het na je zin heb gaat het altijd snel, mwah dat weet ik niet helemaal maar ag het is nu eenmaal zo.
Ik zat te denken dat het alweer bijna 2 jaar is dat u weg bent en pff wat is dat gek, ik droom de laatse tijd ook heel vaak over u paps, zo zaten we van de week weer op de fiets richting huis, het enge is dat het gewoon zo echt voelt, en als je dan wakker word en ziet waar je bent ga je realiseren dat het toch echt een droom is en dat is zuur hoor pap, en soms zou je even willen toveren, zoals ik ooit heb gelezen, was der maar een ladder naar de hemel dan zocht ik je even op, maar dan zou u ook alle verdriet zien, nee dat willen we niet.
Mischien is het ook zo dat ik me familie en mensen om me heen mis, ik heb de belangrijkste bij me maar het blijft daar bij, ja ik heb een hondje die nu heerlijk diep in honden dromenland ligt haha die is goed in me vrolijk maken met der scheve lach en der extreme knuffelbaar heid, oke ja dan ben ik ook zn trien die nie makkelijk vrienden maakt, oke das me eigen schuld, en nu wort het dromerige hondje wakker en kruipt het warm tege me aan, haha ja dat maakt dan ook weer een deel goed😊.
Verder begint het hier aardig af te koelen, dus dat wort weer hanschoene aan en muts op, ik ben dol op de winter de lampje de warmte gezelligheid en voor we het weten glibberen we alweer over het ijs en pap geloof me ik ga voor het raam staan hoor en dan zal ik gaan kijken naar de strooiwagens, dat blijf ik doen ookal staat u niet meer naast me ik zal lachen pap.
Ja we gaan maar weer is wat doen aardappelen schillen de hond uitlaten en proberen niks fout te doen, ja waarom zeg ik dat ? Dat heet gevoel.
Lieve papa dat was mijn blogje, morge weer een nieuwe dag en straks weer een nieuwe nacht, lieve papa zulle we samen wachten op de sneeuw ❤
Geen opmerkingen:
Een reactie posten