lieve papa, het is vandaag donderdag 8 maart, en het is inmiddels half1 in de middag.
ja en dan denk je bij jezelf kom laat ik weer eens een blog schrijven, al staat me hooft niet perse zonnig, nee het past eigenlijk perfect bij dit kut weer regen en grijs snertweer dus, gaat dit weer een zeik blog worden ? ja ik denk het wel want zo voel ik me nu eenmaal, oké het is niet heel makkelijk je te concentreren als je konijn z'n hok aan het slopen is, een klok maar door blijft draaien en een televisie die op friends staat maar goed wat maakt het uit de vorige blogs was ik ook zo een uur verder dus ik denk dat er wel een keer een eind aan komt.
dus dan maar even verder over me depressie ja ik zou het zelf niet zo gauw zeggen maar de muren die zeggen het wel voor me daar staat namelijk enorm huge op : is dit nu wat je doet ? Is dit nu je leven ? wanneer sta je weer op ? KOM IS VAN JE LUIE REET AF!! en dat zie ik dan op die muren staan die steeds dichter bij komen, ik bedoel maar een beetje mens had me inmiddels allang voor gek verklaart, maar ja daar schieten we dan ook niet veel mee op, of je nu gek ben of depressief het is allebei een enorme put waar je dan ZELF weer uit moet klimmen, hoe je dat doet ja jo der zijn zoveel manieren, z'n voorbeeld had ik gister ik dacht fuck me rug ik wil weer aan het werk dus ik naar het uitzendbureau en natuurlijk weer met enigszins lood in me schoenen maar toch, ik kom daar dus binnen zit er iemand met een brede glimlach je aan te staren : wat kan ik voor je doen, ja dat vind ik ook zn afgezaagde vraag WAT KAN IK VOOR JE DOEN nou ik kom voor een gynaecologische onderzoek, maar goed ja ik kom voor werk, ik wil weer aan het werk, ik zit te lang thuis en ik wort knettergek zo zat ik daar ja en toe kwam het, ik wil voor je bellen, en ik wil gaan kijken voor je, maar ik ben bang dat als ik eerlijk moet zijn, dat ze jouw op dit moment niet willen aannemen, en dat uiteraard dat voor je eigen bestwil, en daarbij dat als je nu gaat werken en het gaat over 2 weken weer fout, wort ik als zijnde het uitzendbureau der op aan gekeken, en zo liep ik het uitzendbureau weer uit met beloftes : we gaan van alles proberen maar hang jezelf er niet aan vast, maar denk eerst aan je gezondheid Je hebt maar 1 rug, ja en daar moet je het dan maar mee doen.
ja denk aan je gezonheid je hebt maar 1 rug en daar moet je de rest van je leven mee doen, ja zo is het maar het is niet makkelijk.
en nu dan, gewoon alles laten vallen en doorgaan? niet bij de pakken neer gaan zitten? ja weet je ik doe alles, en ik slik van alles om maar van die kut pijn af te komen, ik denk dat me maag inmiddels naar de piep is met al die verschillende medicijnen, want ja waarom zou je iemand niet vol douwen met allerlei troep wat uiteindelijk toch niet werkt, dokters je wort er alleen maar moe van, krijg je eindelijk een mri scan, wort er vastgesteld een hernia wat de 6weken daarvoor ook werd gezegd, maar hoe of wat konden ze me niet vertellen dus toch maar naar een neuroloog, nou een hel natuurlijk sowieso al een uitstraling van poep dus dat begon al goed, nou hij wist niet wie ikwas hij wist niet wat ik kwam doen en wist niks van de mri af AAAAHHHHHH en ik zat maar tegen Niels ik wist het, ik wist dat het fout zou gaan KUT SYSTEEM, maar goed hij had het dan niet over een hernia, nee hij had het over een verdikking van de tussenwervel schijf, die uitpuilt en de ruimte van het zenuwstelsel zo benauwt maakt dat het met een foute beweging drukt op me zenuw, nou dat doet mij toch erg aan een hernia denken, en ik heb van verschillende bronnen dat dit ook gewoon een hernia is waaronder een andere neuroloog dus wat deze arts wou bereiken ik weet het niet hoor, maar goed ik hoopte dat hij een of andere kuur had, maar nee hoor het was : begin maar weer met fysio kan ze helpen met zitten staan en liggen, hoe je dat beter doet zeg maar pijnloos dus !! en natuurlijk zwaardere medicijnen dus eigenlijk het zelfde wat ik al had geprobeert maar ik was zo overstuur dat ik er niet verder op in ben gegaan en gewoon naar huis wou, het kwam er op neer zolang je nog niet jezelf helemaal onderzeikt dan gaan ze niks doen nou top, zo wort je dan naar huis gestuurd, hallo depressie, ik mag over twee weken weer naar die zelfde arts en dan ga ik proberen zonder janken te zeggen dat die medicijnen niet helpen en dat ik nog steeds zit met pijn met de hoop dat ie eindelijk wat wil doen en daar hou ik het nu even bij.
lieve papa, misschien wil ik wel gewoon weg een hele lange trek tocht maken en dan terug komen als totaal iemand anders, al je slechte dingen achter laten en naar het nieuwe toe trekken, misschien kom ik op die reis die grote ladder naar de hemel wel tegen, dan kwam ik u even een knuffel geven en dan kan ik misschien weer door.
lieve papa
Geen opmerkingen:
Een reactie posten