Lieve papa het is vandaag zaterdag 16 april.
De lijsjes vielen van de muur waarna er een grote scheur ontstond tussen de deur en muur, en nog voordat ze bij de deurpost waren brokelde er stuken planfond naar beneden, ramen splinteren kapot lampen vallen kapot op de vloer... en dan is het ineens inmens stil, maar de stilte duurt niet lang want na een paar seconde stilte volgt een ijzige kreet.... mensen renne en schreeuwen door elkaar heen, rennen ?? Waarheen en schreeuwen ?? Naar wie??
Afgelopen donderdag was er een grote aarbeving in Japan, er zijn doden en ook veel ernstig gewonden gevallen, en vaak is een aardbeving niet eens zo lang, al weet ik dus niet presues hoelang deze aarbeving heeft geduurt, je kan binnen een minuut, zelfs dertig seconde Alles kwijt zijn, je geliefde, je famillie, je huis alles verschikkelijk, s'nachts waren er al enkele tenten kampen waar ze konden/kunne verblijven, waar de gewonde werden verzorgt en waar, al zou het verschikkelijk moeilijl zijn geweest, je even je ogen kon sluiten en slapen ...zzz.....zzzz....
En toen werdt het vrijdag en toen gebeurde het zo Opnieuw, Opnieuw een aardbeving, Opnieuw veel doden en gewonden, Opnieuw stillte wat vervolgt wert door angst en geschreeuw....
En dan zeuren wij al als er eens een extreme windhoos is, of dat er blijkbaar een mini beving is geweest waarna er kleine scheurtjes zijn ontstaan zuccht het is verschikkelijk.
Ja pap wat een angst en wat een beven...
Ik rond het af want ik moet gauw naar me werk fietsen.
Tot vanmiddag ♡♡♡
Geen opmerkingen:
Een reactie posten